herfst plannen
De zon is de evenaar weer gepasseerd. We merken dat aan de lange nachten en korte dagen. Voordat de winter invalt, willen we nog een reis(je) met onze camper maken. Wat het doel gaat worden, zijn we nog niet helemaal uit. De mooie bossen in het oosten van ons land zijn in dit jaargetijde wel onze favoriet. In een omgeving welke prachtig is ingekleurd met de najaarstinten, is het schitterend fietsen en wandelen.
Ook zijn er nog evenementen in deze periode. De gezelligheid van dergelijke markten, wedstrijden of kunstuitingen is ook aantrekkelijk om mee te maken.
Donderdag 19 oktober
De herfst is duidelijk aanwezig. Een stevige wind blaast grijze wolken door de lucht. Onze najaarstrip staat op punt van beginnen. Voordat we vertrekken, brengen we twee grote pakketten in de camper. Ze worden stilzwijgend achterin gelegd.
Voorzichtig rij ik het erf af. De ruitenwisser heeft meteen een taak. Via een aantal binnenwegen komen we op de A7. De cruise control wordt ingeschakeld en met een vaste snelheid stevenen we op onze bestemming af. Echter, er moeten vele kilkometers onder de reiswagen doorglijden, voordat we daar arriveren. Na een kwartier verschijnt er een zwart busje in de achteruitkijkspiegel. Deze houdt gelijke snelheid met ons, maar blijft op een ruime honderd meter afstand. Bij Drachten verlaat ik de snelweg en stuur de camper de N31 op. Met enige spanning hou ik mijn achtervolger in de gaten. Teleurgesteld zie ik hem ook nu weer mijn pad volgen. Twee, drie auto’s bevinden zich tussen ons. Ik negeer zijn aanwezigheid en bespreek met Hanna allerlei zaken. Voorbij Leeuwarden kijk ik vluchtig in de spiegel. Het busje rijdt nu op slechts enkele tientallen meters achter ons.
We besluiten na Harlingen het parkeerterrein van een benzinestation op te rijden. Ik zet de camper in een parkeervak en wacht af. Tot mijn schrik komt ook het zwarte busje het terrein oprijden. Heel langzaam passeert hij ons. Ik probeer bij hem naar binnen te kijken, maar het is te donker. Hij parkeert een stuk verderop. Er komt niemand naar buiten. Na de thee vertrekken we weer. Het busje blijft staan, tenminste dat vermoed ik.
Op de Afsluitdijk ter hoogte van het monument komt opnieuw de zwarte bedrijf bus ons van achter oprijden. In file passeren we de sluizen. Terwijl ik rechtdoor rij richting Wormer, zie ik dat mijn achtervolger afslaat naar Den Helder. Nog regelmatig check ik het achter mij rijdende verkeer, maar de donkere wagen heb ik niet meer gezien.
Vrijdag 20 oktober
Het stormt en het regent. Wij staan met de camper in Wormer en moeten de pakketten bezorgen. Deze zijn zorgvuldig ingepakt en mogen niet nat worden. Voor ons is dat nu een probleem. Met de camper ernaar toe rijden is geen optie. We hebben fietsen bij ons maar dan zullen ongetwijfeld de beide dozen nat gaan worden. Er rest maar 1 optie, het wordt lopen.
De paraplu houden we strak op de storm gericht. Gelukkig komt daar ook het meeste regenwater vandaan. Het vraagt onze volle aandacht. Even afbuigen, betekent onherroepelijk het einde van de paraplu. Zonder bescherming krijgen we de ingepakte dozen niet droog op hun bestemming. Op het pad passeren we een enkele wandelaar. We klimmen over een boogbruggetje heen. Een rukwind slaagt er bijna in mijn paraplu te grijpen. We lopen een zijstraat in en bellen aan bij het derde huis.
Kleine Jip staat al voor het onderraam van de voordeur. Ze heeft ons al gezien. Onze dochter doet open en er volgt een hartelijke begroeting. We lopen door naar de kamer en zetten vol trots de cadeaus op de vloer. Ze zijn nog helemaal droog. Het is vandaag precies twee jaar geleden dat de kleine meid is geboren, daarom feliciteren we haar met een dikke knuffel. Dan kan het uitpakken beginnen.
In de middag is het een gezellige boel. Nog meer familie en kennissen zijn de kleine komen verwennen. Er is taart en later een biertje. Als de meesten weer weg zijn, blijven we met de andere opa en oma bij onze dochter en haar vriend eten. Later op de avond lopen we terug naar ons rijdend huis. Gelukkig is het nu droog.
Zaterdag 21 oktober
Er ligt een taak voor ons. Dochter Helen gaat met Ruud naar de fietswinkel. Kleine Jip heeft echter wel aandacht en toezicht nodig. Opa en oma zijn gecharterd om dit laatste uit te voeren. De vele cadeaus houden de kleine meid de hele ochtend flink bezig. We krijgen vele baksels van het gloed nieuwe keukentje aangeboden.
Maar daarmee zit het werk er nog niet op. Onze oppasservice is ook voor de avonduren geboekt. Dat verloopt minder gemakkelijk. Na nog ruim speeltijd van oma te hebben gekregen, wordt het tijd voor Jip om te gaan slapen. Na een hele sessie waar voorlezen een belangrijk onderdeel van is, wordt ze onder de lakens gestopt. Even lijkt de klus geklaard, maar dat is te vroeg gejuicht. Via goedwerkende spy-ware zien we het protest van het kleine meisje. Na een tijd negeren, wordt het Hanna toch te dol. Opnieuw stopt ze energie in het slaapproces. Ook deze keer weer zonder resultaat. Na weer een half uurtje gaat ze met drinken naar boven, wellicht kan dit ons lieve kleinkind overtuigen. Het probleem is helaas alleen groter geworden. Nadat Hanna haar hielen heeft gelicht, zwellen de klaagzangen aan. Wij zitten ongemakkelijk op de bank het ongerief aan te horen. Op het moment dat de slaap het gevecht begint te winnen, gaat de voordeur open.
Onze dochter heeft een gezellige avond gehad. Thuisgekomen treft ze een heerlijk onschuldig kind lekker slapend aan in het ledikantje. Ze complimenteert ons voor de goede oppas. We knikken instemmend en laten het verslag achterwege.
Zondag 22 oktober
Opnieuw zijn we gevraagd om onze kleindochter te vergezellen. Ruud en Helen willen graag met hun stoere strandfietsen naar de kust. Onze aanwezigheid biedt hen prachtige momenten om er samen op uit te trekken. Hanna vertrekt al vroeg vanuit de camper naar de woning. Ik doe het nog even rustig aan. Nadat ik alle klusjes heb uitgevoerd, ga ik mijn vrouw achterna. Jip is blij opa bij de voordeur te zien. Via de ruit word ik enthousiast begroet. De gisteren gevonden kastanjes dienen even later als aardappelgerecht die enige tijd op de kookplaat van het minikeukentje staan te koken. Daarna is het smullen voor ons drieën.
Als Hanna naar boven is om te douchen, wil Jip naar buiten. Emmer, schep en hark zijn verzameld en opa moet mee. In de voortuin ligt alleen zwarte aarde. Maar gelukkig is dit voor haar geen bezwaar. De emmer wordt vol geschept en van mij wordt verwacht dat ik de boel weer netjes aanhark. De aandacht verlegd zich naar de natuur. Het fenomeen spinnenweb bestuderen we van dichtbij. Ook de spin kan op voldoende aandacht rekenen. Daarna bekijken we de uitgebloeide bloemen van de buurvrouw. Ze ontdekt dat ze over papa’s planten best aardig kan lopen, zonder te vallen.
We breken op. Na een hartelijk afscheid starten we de camper. De reis gaat via Alkmaar naar Den Helder. Langs het Noord Hollandskanaal staan nog mooie authentieke boerderijen. Deze worden prachtig beschenen door een uitbundige zon. Een late vaargast komt ons tegemoet. We zien de hekgolf door het oeverriet rollen.
We parkeren op de oude marinewerf ‘Willemsoord’.
Maandag 23 oktober
Jan en Rita hebben hun huis in het voorjaar verkocht. Ze willen, net als veel andere senioren, hun intrek nemen in een appartement. En dat is gelukt. Ze zijn erin geslaagd een fraai exemplaar in de buurt van de oude binnenstad op de kop te tikken. Gisterennamiddag hebben we de aanschaf al mogen bewonderen.
Vandaag zijn we weer bij hen op bezoek. Na de koffie dwalen we het lommerrijke park tegenover hun woonplek in. Jan vertelt over de oude verdedigingswerken, waar we over lopen. Deze hebben Den Helder in het verleden veiligheid geboden. Want deze plaats is al eeuwen de marinestad van Nederland en dat trekt vijanden aan.
Na de lunch gaan we naar de Hortus. Diverse in- en uitheemse planten worden in hun fraaiste vorm getoond. Goudvissen en schildpadden zorgen voor een levende decoratie. Via een dubbele sluis komen we in de vlindertuin. Het is duidelijk meer tuin dan vlinder, maar er zweven zo waarlijk een aantal exemplaren rond. Buiten is een prachtige Japanse tuin aangelegd. Achterin klettert een waterval en vervolgens loopt het water via meerdere obstakels naar voren waarin het in een ruime vijver belandt. De oevers zijn aangekleed met rotsen. Coniferen en bamboes zorgen voor een oosters uiterlijk. Een beeldhouwwerk herinnert aan het bezoek van Koningin Wilhelmina in 1935. Hieruit valt op te maken dat dit tuincomplex zich al heel lang op deze plek bevindt.
We eten in een restaurant wat bij de aanlegkade van de veerboot naar Texel is gebouwd. De voorgeschoven maaltijd blijkt van uitstekende kwaliteit. Meerdere malen zien we de veerboot aan leggen en weer vertrekken. Vooral in het donker is dit een mooi gezicht, doordat via de vele ramen een helder licht naar buiten schijnt.
Dinsdag 24 oktober
Opnieuw afscheid. Na de koffie verlaten we Den Helder en gaan weer op weg naar huis. Het regent bij vertrek. We mogen nog over de Kooibrug rijden, hoewel deze gesloten zou zijn. De regen blijft vallen. Het kletsnatte wegdek glimt als opgepoetst zilverwerk. Van het prachtige zomerweer is weinig meer over. De herfst is onverbiddelijk en laat zien waar het toe in staat is. Zelfs met dit hondenweer zijn er nog boten die de Waddenzee op willen. Voor ons betekent dat aansluiten in een lange rij wachtende auto’s.
De route gaat weer over Leeuwarden. Zo voorkom je oponthoud bij de Margriettunnel, die nog lang niet is hersteld van de onverwachte stijging van de bodem. Pas bij de stad Groningen stopt het met regenen. De ruitenwissers hebben ontelbare keren de voorruit vrij gemaakt van waterdruppels.
Thuis gekomen beginnen we meteen met de ontmanteling van de camper. Alle kwetsbare spullen gaan naar de zolder. Morgen volgt de laatste rit van dit jaar naar de winterstalling.
Een kort videoverslag van deze reis: