Lente-trip NCE & oost

Vrijdag 22 april 2016

De kop is er af.

Nadat ternauwernood de schorsing ongedaan is gemaakt, rijdt de camper zijn eerste kilometers in 2016. Vandaag gaat de reis naar Zandvoort. Niet dat er prachtige stranddagen zijn voorspeld maar wij zijn deelnemers aan de NCE (= NKC Camper Experience) En deze wordt gehouden in de Noord-Hollandse badplaats. Samen met ruim 2000 lotgenoten gaan we een informatief, culinair, avontuurlijk en gezellig weekend tegemoet. Het weer werkt mee. De zon is er regelmatig, de temperatuur is goed, alleen de wind heeft een pokkehumeur.

We treffen het.

Geboekt voor de boulevard zodat we zeezicht zouden hebben. Maar niet iedereen krijgt deze fraaie aanblik, zien we in het voorbij rijden. Na een heuse ronde op het racecircuit kunnen we onze plaats voor drie dagen innemen en we komen met de neus richting zee te staan. We sneupen wat rond op de goederenmarkt en zien de meest hippe vervoermiddelen voor een stevige prijs uitgestald staan. ’s Avonds dineren we in strandpaviljoen SandyHill.

Dan valt de avond maar een mooie zonsondergang wordt wreed verstoord door witte lampen en roodknipperende kerstbomen midden op zee. We krijgen te maken met de verdwazing van deze tijd. Geheel in opdracht van milieu-activisten heeft de overheid windmolens in zee geplaatst. Nutteloze apparaten omdat het resultaat het omgekeerde is waarvoor ze zijn neergezet. De kust heeft zijn charme verloren en veel vogels hun leven. Met de steeds oplichtende rode gloed in mijn gezicht mijmer ik terug aan tijden dat het gezonde verstand dit land regeerde.

Zaterdag 23 april 2016

Wakker worden en broodjes halen. Deze zijn op de bon. Gewapend met dit kleinood op de fiets naar het horecaplein van de NKC waar de zakken worden uitgedeeld al betrof het een verversingpost tijdens de tour.

Dan beginnen de workshops. We laten ons wijs maken dat we een heleboel dingen fout doen. We zijn te zwaar beladen, onze lpg-gasaansluiting behoort een filter te hebben, onze milieusticker voldoet niet en we houden tijdens het rijden onvoldoende ruimtekussen met de voorgangers.

Het enige gunstige is dat ik de campercontact app voldoende beheers, daar heb ik weinig nieuws gehoord. Toch is het uitermate goed georganiseerd. De workshops zijn relatief kort -45 minuten- en er wordt nuttige informatie verstrekt. We hebben weer iets om over na te denken.

Het weer verslechtert.

De temperatuur daalt tot een bedenkelijk niveau en een eerste hagelbui geselt de goed gestemden. De wind fluit om onze oren. De enige uitzondering in dit weerbeeld is de zon. Onze levenbrenger schijnt weer volop. We bekijken een zeer luxe Niesmann Bisschoff en Hanna kijkt mij hoopvol aan. Nog niet. Een prachtig opvouwbaar scootertje heeft mijn aandacht maar dan loopt mijn vrouw weer gewoon door. Van zaken doen komt het dus ook vandaag niet.

’s Avonds gaat het echt los. Het overwegend seniore publiek wordt een ‘seventy’ avond aangeboden. Volop met muziek uit de eighties maar dat mag de pret niet drukken. De NKC heeft voldoende drank-munten meegeleverd en de hapjes-dames lopen af en aan. Kosten noch moeite zijn gespaard om er een geslaagde avond van te maken. Lof voor de NKC.

Zondag 24 april 2016

De derde dag aan de kust. Het NCE is even ver. ’s Morgens in alle vroegte op de fiets om broodjes te halen. Deze horen bij het arrangement dus ze worden gehaald, hoewel ik ervoor ruim 10 minuten op de fiets zit om bij het uitdeelpunt te komen.

De terugweg is de echte beproeving. Een stevige noordwester met windkracht 5 en een temperatuur  van net boven nul. Dan kom ik op de route ook nog een 50 meter hoge duin tegen welke met een stijgingspercentage van 30% moet worden beklommen. Een onmogelijke opgave zodat het daar klauteren wordt met de fiets als extra ballast. Uiteindelijk leveren de twee broodjes net zoveel energie op dan dat het hele avontuur heeft gekost. Gelukkig ben ik niet de enige.

Meerdere mannelijke lotgenoten gaan deze ongelijke strijd met de elementen aan.

Na het ontbijt en een snel kop koffie trekken we met z’n tweeën er op uit.

Naar de workshop C1 rijbewijs. De plussen en minnen worden duidelijk uitgelegd zodat je nu met jezelf in debat moet of het soelaas biedt voor mogelijke problemen. Onze camper welke volgens papier in de categorie tot 3500  kg valt, weegt zo weten wij bijna vier ton. Voorlopig betekent het Oostenrijk mijden.
We zwerven over het expo-terrein en bewonderen fraaie exemplaren van Carthago, o.a. met queensbed. We schuilen tijdens een regen, hagel, natte sneeuwbui in de tent van de NKC.

Daarna komt weer de onvermijdelijke fietstocht tegen de elementen. Na  een luie middag zijn we ’s avonds getuige van een boeiend spel van de ondergaande zon met lage wolken boven een ruige zee. Om ons heen vertrekt menige experience-ganger. Morgenvroeg is het onze beurt.

Maandag 25 april 2016

We verlaten Zandvoort. We kunnen terugkijken op een paar gezellige dagen die bijzonder goed zijn georganiseerd door het NKC. Enige kanttekening is dat ze vergeten zijn Piet Paulusma te contracteren. Misschien een idee voor een volgende happening.

Nu zijn we klaar voor België.

De navigatie stuurt ons naar het zuiden. Bij het passeren van het Haringvliet zien we weer hoe prachtig ons land is vervlochten met het water. We houden een tussenstop in Oudenbosch. De reden is een positief verhaal over een bijzondere basiliek. Als we het gebouw aanschouwen, snappen we de ophef.

Wat een imposant, on-Nederlandse  architectuur doemt voor ons op. Ook de binnenzijde boezemt ontzag in voor de vroegere bouwmeesters. In diverse soorten marmer zijn de gewelven opgetrokken. In het midden staat een groot met prachtig houtsnijwerk versierde prieel. De eerste dienstdoende pastoor was al actief in 1270. We verwonderen ons erover dat deze basiliek al heel wat historische feiten heeft overleefd en nog steeds in optima forma staat te pronken.

In België komen we erachter dat de wegenbouwers daar een andere visie op kwaliteit hebben. We passen onze snelheid aan dit vakmanschap aan. Als we aankomen in Lier gaat het mis met het weer. Gelukkig is het een stuk zachter dan de Zandvoortse omstandigheden afgelopen dagen maar het begint te regenen en hoewel de intensiteit varieert stopt het niet meer. De stadswandeling wordt geschrapt van het programma.

Woensdag 4 mei 2016

We zijn getuige van zinnige en onzinnige energieproductie. Terwijl het Ruhrgebied aan ons voorbij glijdt, zien we fabrieken met beleid en inzet werken aan goederen waaraan wij behoefte hebben, sommige zelfs dagelijks.

Op de horizon staan twee stevig stoom afblazende kerncentrales op volle kracht energie voor de industrie op te wekken. Op de best fit methode: just-in-time en just-enough.

Verder is het landschap ontsiert met hordes windmolens die wegens gebrek aan wind nauwelijks een 0,5 Watt gezamenlijk aan stroom staan op te wekken.  Hun wieken steken als onmachtige armen in de lucht alsof ze willen zeggen: "wie dit bedenkt, moet zich nog een keer achter de oren krabben". Degene die nu van hun energie afhankelijk is, heeft het nakijken.

We komen weer op Nederlands grondgebied. Landgoed Middachten vinden wij een bezoek waard. Een prachtig robuust kasteel, omringt door een slotgracht, heerst hier al enige eeuwen. Rondom het pand zijn mooie tuinen aangelegd. Meerdere personen zijn hard aan het werk om het geheel nog fraaier te krijgen. Helaas is bezichtiging nog niet mogelijk maar door de hekken krijgen we een goede indruk.

Het bijhorende park is wel open.

We maken een heerlijke wandeling door een lommerrijk landschap. Een Gelderse boerderij heeft al zijn weilanden gevuld met paarden. Geen toppers volgens Hanna. Maar de sfeer is fantastisch.

In de late middag bezoeken we per fiets de IJsselstad Doesburg. Een gezellige en rustieke stad aan het water. Op de IJssel zwoegen twee vrachtschepen zich stroomopwaarts. De heuvels van de Veluwe glooien op de horizon. De zon schijnt en het is aangenaam. Niet slecht om vandaag vrij te zijn. We dineren bij onze gastheer; een pannekoekenrestaurant.

Donderdag 5 mei 2016

We doen Diever aan. Ook deze plaats viert bevrijdingsdag. Het plaatselijke oranje-comité heeft dit jaar gekozen voor een kunstmarkt.

Door toeval lopen we al dwalend bij de artiesten binnen. Rondom de kerk in een dubbele rij worden de kunsten getoond. Behalve genieten van de fraaie creaties is het ook de bedoeling dat menig bezoeker zich verrijkt met een kunstobject. Schilderijen, beeldende kunst, houtbewerking, sieraden en artistiek breien; aanbod is er genoeg.

Waarschijnlijk is de dag nog niet rijp genoeg want wij bespeuren weinig transacties. De kunstenaars/verkopers praten zich de longen uit het lijf, het publiek knikt goedwillend maar de beurs blijft in de broekzak.

Het is prachtig weer en Hanna en ik besluiten door het mooie Fries-Drentse woud te gaan fietsen. Het is druk, zo druk dat we zelfs getuige zijn van een fiets-fiets botsing. Geen gewonden en geen schade maar wel schrik. We passeren heidevelden, moerasvennen, wijde vlaktes en dichte bossen. Een kudde grazende oerkoeien laten zich niet verjagen. De focus ligt op het binnenwerken van gras en de fietsende mens zal hen een zorg zijn.