Naar het zuiden
Vrijdag 22 april
We vertrekken.
Ons eerste doel is een feest. Een goede kennis wordt 91 jaar. Het feestvarken ontvangt ons enthousiast. Nauwelijks sporen van slijtage. Zeer bij de tijd en behoorlijk kwiek. Aan de tafel met zijn schoonfamilie zorgt hij voor de vrolijke noot. Het rijbewijs is weer verlengd, in ieder geval tot aan zijn 96-ste. Op sommige mensen krijgt de tijd maar geen vat.
Het feestgedruis begint af te nemen en voor ons wordt het tijd om de reis te hervatten. Deze reis doen we achterstevoren. We beginnen op de laatste pagina van het routeboek en gaan zo stap voor stap naar het begin. Weer eens een andere uitdaging maar omdat ik een rondreis heb bedacht, hoeft het geen problemen te geven.
Daarom rijden we naar onze laatste halteplaats voor thuiskomst. De navigatie is ingesteld op Putten. Bij aankomst blijkt het zelfs Krachtighuizen te zijn. Via prachtige kleine kronkelweggetjes komen we in het donker aan. Op het veldje staan meerdere campers. De familie Boute stelt het terrein gratis beschikbaar aan de passanten. Er zijn geen voorzieningen maar de plek is onwaarschijnlijk mooi. Wel stelt de eigenaar een vrijwillige bijdrage op prijs, die in een strategisch opgestelde postbus mag worden gedropt.
Zaterdag 23 april
Bij daglicht is de ravage pas echt zichtbaar. Tijdens de reis door de polder gisteravond was het net op het zo nu en dan regende, maar er kwamen geen druppels op het raam. Ik sta naar de voorzijde van de camper te staren en zie duizenden geplette muggen en vliegjes. Even later ben ik aan het boenen en spoelen en krijg warempel de echte kleur weer tevoorschijn.
Na de koffie rijden we naar Barneveld. We bezoeken de historische kerktoren. Kabeljauw Jan van Schaffelaar heeft zich daar ruim 700 jaar geleden verschanst voor de Hoeken. Samen met z’n manschappen zat hij in de val. Deze wilden niet aan de eis voldoen om hun hoofdman van de toren te gooien om zo hun eigen vege lijf te redden. Jan kreeg eeuwige roem door zelf van de toren te springen, z’n zekere dood tegemoet. Zijn standbeeld straalt onverzettelijkheid uit.
De kilometers schieten onder de camper door richting het zuiden. De volgende stop is in Kilsdonk. Daar staat een heel bijzondere molen. Het ding heeft dubbele aandrijving. Een sterke beekstroom zorgt voor voldoende waterkracht om de oliemolen in beweging te krijgen. Nu worden er walnoten gekraakt onder de indrukwekkende ronddraaiende stenen. Onze neuzen snuiven een heerlijke geur. Een pletmachine laat de kostbare olie in een opvangbak druppelen. Maar de molen heeft ook wieken. Een stevige noordooster jaagt ze op naar een behoorlijke snelheid en dat zonder winddoek.
Ook honderden jaren geleden beseften de ondernemers al dat je niet afhankelijk moet zijn van wind. Dat betekent armoede.
Op het terras laten we ons naast een kopje koffie een heerlijke molenkoek voorzetten. Terwijl we smullen, bewonderen we het schitterende landschap rondom de molen. Stevige knotwilgen markeren de beek die langs de oevers voorzien is van een brede rietkraag. Meerdere doorkijkjes leggen het rustieke landleven bloot.
We verblijven een week in de Belgische Ardennen. De terugreis komt onverwacht.
Zondag 1 mei
Hanna kijkt mij verschrikt aan, als ze de kaas uit de koelkast pakt. Deze voelt gewoon warm aan. Een snelle check op de overige inhoud, geeft hetzelfde resultaat. Met enige vrees opent ze het deurtje van het vriesgedeelte, hoewel ze eigenlijk de uitkomst wel weet. De aanwezige voedingsmiddelen drijven in een grote plas spinazie-sap. De vorst is allang vertrokken.
We zijn aangekomen bij de abdij Val Dieu. Het is er erg druk maar we vinden nog een plaatsje. Het is tijd voor een boterham. Daarna gaan we dit grote kloostercomplex aan een grondig onderzoek onderwerpen. Tenminste dat is het plan. Maar het loopt anders.
Een penetrante geur hangt rondom de koelkast. We kijken elkaar aan en beseffen dat dit niet goed is. Het energielampje brandt overtuigend maar van koeling is totaal geen sprake meer. Onze plannen voor de laatste week waren al gewijzigd maar met een kapotte koelkast gaan we opnieuw heroverwegen. De slotsom is dat we naar huis gaan rijden, zodat de koelkast gerepareerd of vervangen kan worden.
Zo beginnen we aan de rit naar huis, waar we vier uur later arriveren.