1 april 2025; door Ewoud Heuvelman

Het is winter in Nederland. Dit betekent vaak een afwisseling tussen koude en natte dagen. De temperatuur blijft onder de 10 graden en is niet te beroerd om zo nu en dan flink onder de 0 graden te schieten. Tot nu toe accepteerden wij de grillen van de winter. De camper staat veilig geborgen in de winterstalling en wij zitten rondom de kachel om het een beetje aangenaam te houden.

Maar dit jaar (2025) gaan we het anders doen. Al in januari komt het fraaiere weer op gang. Alleen niet hier. Daarvoor moet je (ver) naar het zuiden. Onze pas aangeschafte andere camper biedt veel leefruimte. Daarin kunnen we prima vertoeven. Wij hebben het plan om direct na de jaarswisseling naar Spanje te trekken om daar de zon op te halen. Eind maart of begin april slepen we deze mee terug naar Groningen. Daarmee ontlopen we een groot deel van de donkere en natte dagen en kunnen we heerlijk vitamine D opslurpen in een prettige omgeving.

Uiteraard maken we verslag over onze belevenissen van deze reis. Zowel met een blog als in een vlog.

Nu zijn wij niet de enigen die naar het zuiden vertrekken in deze periode. We horen allerlei verhalen over topdrukte en volle camperplaatsen. Dit houdt ons echter niet tegen. We willen dit met eigen ogen waarnemen en eventueel op zoek gaan naar de plekken waar wel ruimte is. We willen gaan rondzwerven en de regio's bezoeken waar het weer prima is.

Dagverslag van onze reis naar de Spaanse winterzon:

Dinsdag 1 april

We verlaten Gron alweer na 1 nacht. Vandaag rijden we via een mooie route door een prachtig heuvellandschap naar Reims. Het is altijd heerlijk rustig op de Franse provinciale wegen. Ook de dorpen die we passeren blinken uit in stilheid. Als we door Reims rijden wil ik de dieseltank weer vullen, want na 600 kilometer is de bodem alweer in zicht. Na een station te hebben uitgekozen in een speciale app, rijden we vol vertrouwen de route die deze applicatie voorstelt. Het wordt een beetje vreemd als we een woonwijk in worden gestuurd. Op de plaats van het kruisje staat een fraaie bungalow, maar de nietsvermoedende bewoners hebben geen brandstofslang uit het raam hangen. Ook de andere app geeft hetzelfde adres. 

Een ander tankstation wordt door mij aangevinkt. We rijden de woonwijk weer uit en daar staat de vestiging van Leclerc waar we hadden willen tanken. Maar net op het moment dat we denken dat het is opgelost, gooit een hoogtebalk van 2.30 meter weer roet in het eten. Nu kunnen we definitief naar het volgende station. Deze ligt gewoon op de plaats waar hij volgens de navigatie hoort te liggen.

Naar onze eindbestemming is het dan nog maar een klein stukje. In het dorpje Caurel gaan we op het parkeerterrein van het dorpshuis staan. Daar is geen enkele activiteit want we staan er moederziel alleen. Nieuwsgierig als we zijn wandelen we even over de hoofdstraat. Ieder Frans gehucht heeft een ‘Marie’ en het exemplaar van Caurel mag er zijn. Hoewel nog niet zo lang geleden gebouwd, heeft het een nostalgische uitstraling. Het grenst direct aan een bijzonder gebouwd kerkje, dat er duidelijk al veel langer staat. In de tuin staan twee stokoude brandweer hulpstukken. Een handpomp om water te kunnen spuiten en een slangenwagen die gewoon door een persoon moest worden getrokken.